ساعت یازده شب بود یا شاید هم دوازده و نیم یادم نیست فقط به یاد دارم دستش را گرفتم و گفتم : " چیزی نگو، نذار چیزی بگم فقط دستمو بگیر با خودت ببر "
رسیده بودیم کنار نردبان ، گفت " یادت بمونه چی میگم پایینُ نگاه نمیکنی من میرم جلو هر جایی که خواستی برگردی برگرد " بعد مکث کرد و گفت " بیا اینبارُ خوش میگذره زهرا " وسطای راه میخواستم برگردم ، به حرفاش گوش ندادم و پایینُ نگاه کردم ! دیگه دلم نمیخواست برم پایین دیگه نمیشد فقط یه راه بود، که برم بالا .
دستمو گرفت از اون بالا داد زد " دیدی تموم شد ؟" و من تا پاهام اون بالا رو لمس نکرده بود نمیتونستم باور کنم .
یکی از سحر های ماه رمضون بود . سکوت . پنج طبقه بالای زمین . نشستیم وسط پشت بوم . چقدر همه چیز برام واضحه . چقدر اون شب برام شفافه . نگام کرد گفت : "گفته بودم یبار بهت با من بهت بد نمیگذره" بغلش کرده بودم و دم گوشش گفته بودم "تو شبیه معجزه ای"و سکوت کرده بود.
نمیتونستم از جام پاشم . فهمیده بود . بلندم کرد با اون دستای تپل و گرمش. دور تا دور پشت بوم رو گشتیم . صداش گنگ بود . ترس داشتم . از ترس صداش برام گنگ بود . نگام کرد "امشبُ یادت بمونه ، این اولین و آخرین باره که اینجا رو از این بالا میبینی تو خوب بلدی تصویرایی که دوست داری و حفظ بشی قبلن امتحانت کردم پس خوب حفظ کن ، منو ببین حتی منو هم حفظ کن " نگاش کرده بود . و بخاطر دارم حتی لباسایی که پوشیده بود ، طرز بستن موهاشو. رنگ رژ لبشو . دمپایی هاشو . گرمای همیشگیِ دستاشو.من حتی بوی ادکلنش رو هم حفظم .
گفت :"زهرا آماده ای برگردیم " و ادامه داده بود " تو اول برو میخوام زود برسی ، که خیالت زودتر راحت شه "
زودتر رسیدم ولی خیالم زودتر راحت نشد . نگرانش بودم . نمیدونم چرا دیده نمیشد . داد زدم "بیا پایین چرا موندی ؟من تپش قلب گرفتم " و دیدمش . داشت میومد پایین . رسید کنارم وایساد . گفت "عجب بارونی میزنه دختر " و حالا که قلبم آروم شده بود میتونستم بفهمم داره بارون میاد .
+ که به یادم بمانی امروز به تاریخ دوازده آذر نود و هشت ، غزالِ من .کاش فردا میتوانستم اولین نفری باشم که روز تولدت بغلت میکنه. کاش خودم برات کیک تولد میپختم . کاش من اولین نفری بودم که میبوسیدمت .
+ عنوان ؟ همون آهنگ امیرعباس گلاب ، همون آهنگ قشنگش .
درباره این سایت